Ι. Μητροπολις Παραμυθιας

ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ κ.κ.ΣΕΡΑΠΙΩΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΝ ΑΥΤΟΥ.

Λό­γος

ἐ­ψη­φι­σμέ­νου Μη­τρο­πο­λί­του

Πα­ρα­μυ­θί­ας, Φι­λι­α­τῶν καί Γη­ρο­με­ρί­ου

κ. Σε­ρα­πί­ω­νος

κα­τά τήν εἰς Ἐ­πί­σκο­πον Χει­ρο­το­νί­αν αὐ­τοῦ

Κα­θε­δρι­κός Ἱ­ε­ρός Να­ός Ἀ­θη­νῶν, 21.10.2023

Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πε Ἀ­θη­νῶν καί πά­σης Ἑλ­λά­δος,

Σε­πτέ Προ­κα­θή­με­νε τῆς κα­θ’ Ἑλ­λά­δα Ἁ­γι­ω­τά­της Ἐκ­κλη­σί­ας,

κ.κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­με,

Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι Ἅ­γι­οι Ἀρ­χι­ε­ρεῖς,

Σε­βα­στοί Πα­τέ­ρες,

Ἐν­τι­μό­τα­τοι Ἄρ­χον­τες,

Λα­έ τοῦ Θε­οῦ εὐ­λο­γη­μέ­νε καί πε­ρι­ού­σι­ε,

«Ὡς τῷ Κυ­ρί­ῳ ἔ­δο­ξεν, οὕ­τω καί ἐ­γέ­νε­το· εἴ­η τό ὄ­νο­μα Κυ­ρί­ου εὐ­λο­γη­μέ­νον εἰς τούς αἰ­ῶ­νας.»[1]

 Δό­ξαν, εὐ­χα­ρι­στί­αν καί προ­σκύ­νη­σιν ἀ­να­πέμ­πω εἰς τόν Τρι­σά­γι­ον Θε­όν, τόν Πα­τέ­ρα, τόν Υἱ­όν καί τό Ἅ­γι­ον Πνεῦ­μα, δι­ό­τι τήν ἱ­ε­ρή αὐ­τή στιγ­μή ἵ­στα­μαι ἐ­νώ­πι­ον τοῦ ἱ­ε­ροῦ Θυ­σι­α­στη­ρί­ου, προ­σμέ­νον­τας νά λά­βω τήν ἀ­πο­στο­λι­κή χά­ρη τῆς Ἀρ­χι­ε­ρω­σύ­νης καί νά κα­τα­στῶ Ἐ­πί­σκο­πος καί Ποι­μέ­νας, προ­ε­στώς τῆς Εὐ­χα­ρι­στί­ας, ἀλ­λά καί δι­ά­κο­νος καί πο­δη­γέ­της τοῦ Λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ, κα­θι­στά­με­νος ταυ­το­χρό­νως κοι­νω­νός τοῦ Μυ­στη­ρί­ου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καί τῆς Ἀ­πο­στο­λι­κό­τη­τος.

Δι­ά τοῦ­το, πρό πάν­των, «ἐν ὕ­μνοις εὐ­χα­ρί­στοις δο­ξο­λο­γῶ καί γε­ραί­ρω τό ἄ­με­τρον ἔ­λε­ος» καί τήν ὑ­πέρ­με­τρον εὐ­σπλαγ­χνί­αν τοῦ ἐν Τρι­ά­δι Θε­οῦ δι­ά τά πε­ρί τήν ἐ­λα­χι­στό­τη­τά μου τε­λού­με­να, ἀ­πο­κο­ρύ­φω­μα τῶν ὁ­ποί­ων ἀ­πο­τε­λεῖ τού­τη ἡ ὥ­ρα, κα­τά τήν ὁ­ποί­α μέ κα­λεῖ ἡ ἀ­γά­πη τοῦ K­υ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ X­ρι­στοῦ νά ζή­σω τήν κο­ρύ­φω­ση τῆς προ­σω­πι­κῆς μου Πεν­τη­κο­στῆς καί νά ἀ­νέλ­θω στό Θα­βώρ τοῦ Ἐ­πι­σκο­πι­κοῦ ἀ­ξι­ώ­μα­τος.

Τό Πα­νά­γι­ο Πνεῦ­μα, τό ὁ­ποῖ­ο, ὡς φῶς καί ζω­ή καί ζῶ­σα πη­γή νο­ε­ρά, «ἔ­θε­το ἐ­πι­σκό­πους ποι­μαί­νειν τήν Ἐκ­κλη­σί­αν τοῦ Κυ­ρί­ου»[2], κα­τέρ­χε­ται καί εἰς ἐ­μέ τόν ἁ­μαρ­τω­λό γι­ά νά μέ κα­τα­στή­σει ἄ­ξι­ο μι­μη­τή τοῦ Ἀρ­χι­ποί­με­νος Χρι­στοῦ καί μέ­λος τοῦ Ἁγί­ου Χο­ροῦ τῶν θε­ο­κι­νή­των Ἀ­πο­στό­λων, τῶν ἐμ­πνευ­στῶν τῶν Ἐ­πι­σκό­πων τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, τῶν παγ­χρύ­σων στο­μά­των τοῦ Λό­γου καί τῆς θεί­ας ἀ­λη­θε­ί­ας, τῶν στύ­λων τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, τῶν οἰ­κου­με­νι­κῶν ποι­μέ­νων, μα­θη­τῶν καί μι­μη­τῶν τοῦ με­γά­λου τῶν προ­βά­των Ποι­μέ­νος, τῶν πρώ­των με­τά τόν Ἕ­να καί Μέ­γα Ἀρ­χι­ε­ρέ­α καί Ἐ­πί­σκο­πο τῶν ψυ­χῶν ἡ­μῶν.

Ἡ ἐκ τῶν ἐγ­κά­των μου ἄ­με­τρη συγ­κί­νη­ση καί χα­ρά ἐ­ξαι­τί­ας τῆς με­γά­λης αὐ­τῆς δω­ρε­ᾶς τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, μέ πα­ρο­τρύ­νουν νά ἀ­να­φω­νή­σω καί ἐ­γώ ἐν εἰ­λι­κρι­νεῖ τα­πει­νό­τη­τι τά λό­γι­α τοῦ ἱ­ε­ροῦ Χρυ­σο­στό­μου: «Δό­ξα τῷ Θε­ῷ πάν­των ἕ­νε­κεν».

Αἰ­σθά­νο­μαι βα­θει­ά τήν ἀ­νάγ­κη, κατ᾽ αὐ­τήν τήν εὐ­λο­γη­μέ­νη στιγ­μή, νά δο­ξο­λο­γή­σω καί νά εὐ­χα­ρι­στή­σω ἐ­ξαι­ρέ­τως τόν Κύ­ρι­ον «κα­τά πάν­τα καί δι­ά πάν­τα», γι­ά τίς πολ­λα­πλές δω­ρε­ές καί εὐ­ερ­γε­σί­ες Του πρός ἐ­μέ τόν ἀ­νά­ξι­ο, τίς φα­νε­ρές καί ἀ­φα­νεῖς, ἀ­π’ ἀρ­χῆς τῆς ζω­ῆς μου μέ­χρι καί σή­με­ρα, ὁ­πό­ταν ἐ­πέ­βλε­ψεν ἐ­πί τήν ἐ­λα­χι­στό­τη­τά μου καί ἐ­πέ­τρε­ψε νά φθά­σω στήν ὥρα αὐ­τήν τῆς χει­ρο­το­νί­ας μου εἰς Ἐ­πί­σκο­πον τῆς ἀ­πο­στο­λο­βα­δί­στου καί πα­να­γι­ο­φρου­ρή­του Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος.

Ἐ­λέ­ει τοῦ με­γά­λου Θε­οῦ, πρε­σβεί­αις τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου, τῇ πα­τρι­κῇ ἀ­γά­πῃ τῆς Ὑ­με­τέ­ρας Μα­κα­ρι­ό­τη­τος καί ψή­φοις κα­νο­νι­καῖς τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, ἵ­στα­μαι σή­με­ρον ἐ­νώ­πι­ον τοῦ ἱ­ε­ροῦ Θυ­σι­α­στη­ρί­ου ἐν τα­πει­νώ­σει καί συν­τρι­βῇ καρ­δί­ας, ὥ­στε νά λά­βω τήν ἀ­νω­τά­τη βαθ­μί­δα τῆς Ἱ­ε­ρω­σύ­νης, δι­ά τῶν τι­μί­ων χει­ρῶν Σας, Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε, καί τῶν πε­ρί Ὑ­μᾶς Ἁ­γί­ων Ἀρ­χι­ε­ρέ­ων καί νά κα­τα­στῶ Ἐ­πί­σκο­πος καί Μη­τρο­πο­λί­της τῆς εὐ­κλε­οῦς ταύ­της Ἐ­παρ­χί­ας τῆς ἁ­γι­ο­τό­κου καί ἡ­ρω­ο­τό­κου Πα­τρί­δος μας, τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Πα­ρα­μυ­θί­ας, Φι­λι­α­τῶν καί Γη­ρο­με­ρί­ου, εἰς δι­α­δο­χήν τοῦ πο­λυ­σε­βά­στου σέ ὅ­λους μας Μη­τρο­πο­λί­του κ. Τί­του.

Τήν ἐ­κλο­γή καί ἀ­νάρ­ρη­σή μου στόν ἱ­στο­ρι­κό Θρό­νο τῆς Ἱ­ε­ρᾶς ταύ­της Μη­τρο­πό­λε­ως ἐ­κλαμ­βά­νω ὡς κί­νη­τρο πρός τα­πεί­νω­ση καί ὡς ἀ­φε­τη­ρί­α προ­σφο­ρᾶς ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κῆς ὑ­πέρ τοῦ ποι­μνί­ου μου καί δι­α­κο­νί­ας Θε­οῦ καί ἀν­θρώ­πων, ἐ­ξα­κο­λου­θών­τας τήν τε­τι­μη­μέ­νη Ἀρ­χι­ε­ρα­τεί­α τῶν προ­κα­τό­χων μου Ἀρ­χι­ε­ρέ­ων, «ἵν᾿ ἐ­ξα­στρά­πτῃ φω­τι­σμόν τῇ Ἐκ­κλη­σί­ᾳ καί πρά­ξε­ων ἀ­πηλ­λαγ­μέ­νων σκό­τους, ὅ­πως ὁ­ρῶν­τες οἱ λα­οί τάς ἀ­κτῖ­νας τῆς ζω­τι­κῆς λαμ­πη­δό­νος πρός Ἐ­κεῖ­νον εὐ­θύ­νων­ται καί τόν Πα­τέ­ρα τῶν φώ­των δο­ξά­ζω­σι»[3].

Μέ­σα στήν ἀ­νε­ξι­χνί­α­στη παν­σο­φί­α Του ὁ παν­το­κρά­τωρ Θε­ός θέ­λη­σε μέ­σα ἀ­πό τήν εὐ­τέ­λει­α «τοῦ ὀ­στρα­κί­νου σκεύ­ους» τοῦ ἀν­θρω­πί­νου πλά­σμα­τος νά ὑ­πη­ρε­τοῦν­ται δι­ά τῆς πα­νί­ε­ρης Ἀρ­χι­ε­ρω­σύ­νης οὐ­ρά­νι­ες ἀ­ξί­ες καί ἀ­θά­να­τες ψυ­χές, ὑ­πέρ τῶν ὁποί­ων ὁ μό­νος Κύ­ρι­ος καί Ποι­μήν ἀ­λη­θής καί Δε­σπό­της τοῦ παν­τός ἐ­νην­θρώ­πη­σε, «ἀ­πέ­θα­νεν καί ἀ­νέ­στη»[4].

Πραγ­μα­τι­κά, μέ συν­τα­ράσ­σει τό ὕ­ψος τῆς τι­μῆς πού πε­ρι­ποι­εῖ στήν εὐ­τέ­λει­ά μου ὁ Κύ­ρι­ος ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός καί τό δέ­ος τό ὁ­ποῖ­ο μέ δι­α­κα­τέ­χει, ἀ­να­λο­γι­ζό­με­νο τήν βα­ρύ­τη­τα τοῦ Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κοῦ λει­τουρ­γή­μα­τος. Ἔτ­σι, δέν μπο­ρῶ νά ἀ­πο­κρύ­ψω τήν ἱ­ε­ρά ἀ­νη­συ­χί­α πού μέ συ­νέ­χει γι­ά τό μέ­γε­θος καί τήν εὐ­θύ­νη πού ἀ­πορ­ρέ­ει ἀ­πό τό Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κό αὐ­τό ἀ­ξί­ω­μα.

Σκε­πτό­με­νος, ὅ­μως, τούς λό­γους τοῦ Ἀ­πο­στό­λου τῶν Ἐθνῶν Παύ­λου, «οὐ γάρ ἔ­δω­κεν ἡ­μῖν ὁ Θε­ός Πνεῦ­μα δει­λί­ας, ἀλ­λά δυ­νά­με­ως καί ἀ­γά­πης καί σω­φρο­νι­σμοῦ. μή οὖν ἐ­παι­σχυν­θῇς τό μαρ­τύ­ρι­ον τοῦ Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν, μη­δέ ἐ­μέ τόν δέ­σμι­ον αὐ­τοῦ, ἀλ­λά συγ­κα­κο­πά­θη­σον τῷ εὐ­αγ­γε­λί­ῳ κα­τά δύ­να­μιν Θε­οῦ, τοῦ σώ­σαν­τος ἡ­μᾶς καί κα­λέ­σαν­τος κλή­σει ἁ­γί­ᾳ, οὐ κα­τά τά ἔρ­γα ἡ­μῶν, ἀλ­λά κα­τ’ ἰ­δί­αν πρό­θε­σιν καί χά­ριν, τήν δο­θεῖ­σαν ἡ­μῖν ἐν Χρι­στῷ Ἰ­η­σοῦ πρό χρό­νων αἰ­ω­νί­ων»[5], δέν φο­βοῦ­μαι, οὔ­τε δει­λι­ῶ στήν ἀ­πο­στο­λή αὐ­τή, δι­ό­τι ταυ­το­χρό­νως ἔ­ναυ­λος ἠχεῖ στά ὦ­τα μου καί ἡ φω­νή τοῦ Κυ­ρί­ου: «ἀν­δρί­ζου καί ἴ­σχυ­ε, μή φο­βοῦ, μη­δέ δει­λι­ά­σῃς, μη­δέ πτο­η­θῇς»[6], «θάρ­σει τέ­κνον, ἡ πί­στις σου σέ­σω­κέ σε»[7].

Ὡς ἐ­ψη­φι­σμέ­νος Ἐ­πί­σκο­πος, κρα­τῶν εἰς χεῖ­ρας τό ἱ­ε­ρό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, πρῶ­τον ὁ­μο­λό­γη­σα πε­ρί­τρα­να τήν πί­στη καί τήν ἀ­φο­σί­ω­σή μου στόν Ἅ­γι­ο Τρι­α­δι­κό Θε­ό, τόν Πα­τέ­ρα, τόν Υἱ­ό καί τό Ἅ­γι­ο Πνεῦ­μα, καί στήν Μί­α, Ἁ­γί­α, Κα­θο­λι­κή καί Ἀ­πο­στο­λι­κή Ἐκ­κλη­σί­α.

Ἐ­πι­προ­σθέ­τως, ὅ­μως, ὡς χει­ρο­το­νού­με­νος, πέ­ραν τῆς πλή­ρους ἀ­φο­σι­ώ­σε­ως καί τῆς ἀ­πό­λυ­της προ­ση­λώ­σε­ώς μου στόν Χρι­στό καί τό Ἅ­γι­ο Αὐ­τοῦ Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, ἀ­φε­νός μέν ὑ­πο­βάλ­λω τήν προ­σή­λω­σή μου πρός τόν πάν­σε­πτο Πα­τρι­αρ­χι­κό Θρό­νο τῆς Βα­σι­λί­δος τῶν πό­λε­ων καί τόν υἱ­ϊ­κό μου σε­βα­σμό πρός τόν Προ­κα­θή­με­νό του, τόν Πα­να­γι­ώ­τα­το Οἰ­κου­με­νι­κό Πα­τρι­άρ­χη  κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο, καί τήν πε­ρί Αὐ­τόν Ἁ­γί­α καί Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δο τῆς Μη­τρός Ἐκ­κλη­σί­ας, ἀ­φε­τέ­ρου δέ ἐκ­φρά­ζω τήν ἄ­πει­ρη εὐ­γνω­μο­σύ­νη καί τήν ἀ­πό­λυ­τη ὑ­πα­κο­ή καί ἀ­φο­σί­ω­σή μου στήν Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δο τῆς Ἁ­γι­ω­τά­της Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος καί τόν Ἅ­γι­ο Αὐ­τῆς Πρό­ε­δρο κ.κ. Ἱ­ε­ρώ­νυ­μο, οἱ ὁ­ποῖ­οι ὀρ­θο­το­μοῦν τόν λό­γον τῆς Θεί­ας Ἀ­λη­θε­ί­ας, ὡς θε­μα­το­φύ­λα­κες τῶν ἱ­ε­ρῶν Κα­νό­νων καί τῶν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν πα­ρα­δό­σε­ων.

Κα­τό­πιν τού­του, με­τά τόν αἶ­νο, τήν εὐ­χα­ρι­στί­α καί τήν ἱ­κε­σί­α πρός τόν Κύ­ρι­ον, ὑ­πο­βάλ­λω εὐ­λα­βῶς τίς εὐ­γνώ­μο­νες υἱ­ϊ­κές μου εὐ­χα­ρι­στί­ες πρός Ὑ­μᾶς, Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε Προ­κα­θή­με­νε τῆς Ἁ­γι­ω­τά­της Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, ὡς καί πρός ἅ­παν­τα τά Σε­πτά Μέ­λη τῆς Ἁ­γί­ας καί Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου τῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, οἱ ὁ­ποῖ­οι ἀ­νε­δεί­ξα­τε τήν ἐ­λα­χι­στό­τη­τά μου Μη­τρο­πο­λί­τη τῆς Ἁ­γι­ω­τά­της Μη­τρο­πό­λε­ως Πα­ρα­μυ­θί­ας, Φι­λι­α­τῶν καί Γη­ρο­με­ρί­ου.

Πρό πάν­των, ὅ­μως, τήν ἱ­ε­ρή αὐ­τήν ὥ­ρα, ἐ­πι­θυ­μῶ, Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε, νά στρα­φῶ πρός τό Σε­πτό Πρό­σω­πό Σας καί νά Σᾶς ἐκ­φρά­σω τή­ν ἐγ­κάρ­δι­α εὐ­γνω­μο­σύ­νη μου γι­ά τήν πα­τρι­κή ἀ­γά­πη, τήν ἐμ­πι­στο­σύ­νη, τήν συγ­χω­ρη­τι­κό­τη­τα καί τήν με­γα­λο­θυ­μί­α Σας. Σᾶς εὐ­χα­ρι­στῶ καί ἐκ­φρά­ζω τήν υἱ­ϊ­κή μου ἀ­γά­πη, τό σύμ­ψη­φό μου στίς συ­νο­δι­κές Σας προ­τά­σεις καί τήν πλή­ρη ὑ­πα­κο­ή μου, ὡς ἄλ­λω­στε ἔ­πρατ­τα μέ­χρι τώ­ρα ἀ­πό τῆς θέ­σε­ως τοῦ Γραμ­μα­τέ­ως τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου, τήν ὁ­ποί­α ἡ ἀ­γά­πη Σας μοῦ ἐνε­πι­στεύ­θη.

 Αἰ­σθά­νο­μαι ἐ­πι­τα­κτι­κό τό χρέ­ος νά μνη­σθῶ με­τά βα­θυ­τά­του υἱ­ϊ­κοῦ σε­βα­σμοῦ καί τι­μῆς τῆς Ὑ­με­τέ­ρας Μα­κα­ρι­ό­τη­τος, Σε­πτέ ἅ­γι­ε Προ­κα­θή­με­νε τῆς Ἁ­γί­ας ἡ­μῶν Ἐκ­κλη­σί­ας, δι­ό­τι ἀ­πό πολ­λῶν ἐ­τῶν πε­ρι­βάλ­λε­τε μέ εὔ­νοι­α τό τα­πει­νό πρό­σω­πό μου καί κα­τά τόν ἁρ­μό­δι­ο και­ρό μέ ἀ­νε­δεί­ξα­τε εὐ­με­νῶς, ὁ­μοῦ με­τά τῆς Σε­πτῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας, Ἐ­πί­σκο­πο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας.

 Σᾶς εὐ­γνω­μο­νῶ, ὄ­χι μό­νον δι­ό­τι δι­ά τῶν τι­μί­ων χει­ρῶν Σας ἐν­τός ὀ­λί­γου θά λά­βω τήν τρι­σμέ­γι­στη χά­ρη τῆς Ἀρ­χι­ε­ρω­σύ­νης, ἀλ­λά καί γι­ά ὅ­λα τά ἀ­γα­θά, τά ὁ­ποῖ­α δι­δά­χθη­κα πλη­σί­ον σας ὅ­λα αὐ­τά τά χρό­νι­α, ὅ­πως τό μέ­γα μά­θη­μα τῆς συ­νέ­σε­ως, τῆς ἀ­ρε­τῆς καί τῆς ὑ­πα­κο­ῆς στά κε­λεύ­σμα­τα τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Ὅ­λα αὐ­τά ἀ­πο­τέ­λε­σαν καί θά ἀ­πο­τε­λοῦν δι᾿ ἐ­μέ πο­λύ­τι­μα θη­σαυ­ρί­σμα­τα καί πνευ­μα­τι­κά ἐ­φό­δι­α γι­ά τήν τα­πει­νή Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κή καί Ποι­μαν­το­ρι­κή δι­α­κο­νί­α μου στόν Ἀμ­πε­λῶ­να τοῦ Κυ­ρί­ου μας.

Ἐ­πι­προ­σθέ­τως, ἐκ βά­θους καρ­δί­ας εὐ­χα­ρι­στῶ τούς Σε­βα­σμι­ω­τά­τους καί Θε­ο­φι­λε­στά­τους Ἀρ­χι­ε­ρεῖς, οἱ ὁ­ποῖ­οι μέ τό­ση ἀγά­πη καί τι­μή πρός τήν ἐ­λα­χι­στό­τη­τά μου θέ­λη­σαν νά γί­νουν σή­με­ρα, δι­ά τῆς σε­πτῆς λει­τουρ­γι­κῆς καί συμ­προ­σευ­χη­τι­κῆς συμ­με­το­χῆς τους, πο­λύ­τι­μοι συγ­κυ­ρη­ναῖ­οι στόν Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κό σταυ­ρο­α­να­στά­σι­μο δό­λι­χό μου.

Κα­τα­θέ­τω ἐ­νώ­πι­όν Σας τόν σε­βα­σμό γι­ά τήν προ­σγε­νο­μέ­νη στήν ἐ­λα­χι­στό­τη­τά μου τι­μή καί ἐμ­πι­στο­σύ­νη καί πα­ρα­κα­λῶ νά συμ­προ­σευ­χη­θεῖ­τε «ἵ­να ἔλ­θῃ ἐ­π’ ἐ­μέ ἡ δύ­να­μις καί ἡ χά­ρις τοῦ Πα­να­γί­ου Πνεύ­μα­τος», ὥ­στε, τῇ τοῦ Θε­οῦ συ­νερ­γεί­ᾳ, νά «πλη­ρο­φο­ρή­σω»[8] τήν ἀ­να­τε­θεῖ­σα εἰς ἐ­μέ Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κή δι­α­κο­νί­α.

Ἰ­δι­αι­τέ­ρως δέ εὐ­χα­ρι­στῶ τόν Σε­βα­σμι­ώ­τα­το Μη­τρο­πο­λί­τη Με­γά­ρων καί Σα­λα­μῖ­νος κ. Κων­σταν­τῖ­νο, τόν φι­λό­θε­ο Ποι­με­νάρ­χη τῆς ἱ­στο­ρι­κῆς αὐ­τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως καί ἰ­δι­αί­τε­ρης πα­τρί­δας μου, τόν ὁ­ποῖ­ον εὐ­γνω­μο­νῶ «κα­τά πάν­τα καί δι­ά πάν­τα»∙ τόν Σε­βα­σμι­ώ­τα­το Μη­τρο­πο­λί­τη Ζι­χνῶν καί Νευ­ρο­κο­πί­ου κ. Ἱ­ε­ρό­θε­ο, τοῦ ὁ­ποί­ου οἱ πα­τρι­κές εὐ­χές καί συμβουλές, δέν ἔ­παυ­σαν νά μέ συν­τρο­φεύ­ουν στήν πνευ­μα­τι­κή μου πο­ρεί­α, καί, βε­βαί­ως, τόν Θε­ο­φι­λέ­στα­το Ἐ­πί­σκο­πο Ἐ­λευ­σῖ­νος κ. Δω­ρό­θε­ο, ὁ ὁποῖ­ος ἐκ νε­α­ρᾶς ἡ­λι­κί­ας μοῦ ἐ­νέ­πνευ­σε τόν πό­θο γι­ά τήν ἱ­ε­ρω­σύ­νη καί μέ ἐ­νί­σχυ­σε πνευ­μα­τι­κά δι­ά τῆς ἁ­γι­ο­πνευ­μα­τι­κῆς βι­ο­τῆς του καί τῆς γνη­σι­ό­τη­τος τοῦ χα­ρα­κτῆ­ρος του.

Εὐ­γνω­μό­νως, ὡ­σαύ­τως, ἐ­πι­θυ­μῶ νά εὐ­χα­ρι­στή­σω ὅ­λους τούς κα­τά πάν­τα ἀ­ξί­ους Ἀρ­χι­γραμ­μα­τεῖς τῆς Ἁ­γί­ας καί Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, ἐ­ξαι­ρέ­τως δέ τόν Θε­ο­φι­λέ­στα­το Ἐ­πί­σκο­πο Ὠ­ρε­ῶν καί νῦν ἐ­πα­ξί­ως ἐ­κλε­χθέν­τα Μη­τρο­πο­λί­τη τῆς με­γα­λω­νύ­μου Ἱ­ε­ρᾶς καί Ἀ­πο­στο­λι­κῆς Μη­τρο­πό­λε­ως Θεσ­σα­λο­νί­κης κ. Φι­λό­θε­ο, γι­ά τήν ἀ­γα­στή συ­νερ­γα­σί­α καί τήν ἀ­νε­ξό­φλη­τη ἀ­γά­πη καί ἐμ­πι­στο­σύ­νη πρός τό πρό­σω­πό μου, ἐ­νῶ ἐ­πί­σης εὐ­χα­ρι­στῶ καί ὅ­λους τούς σπου­δαί­ους κλη­ρι­κούς καί τούς φι­λο­τί­μους λα­ϊ­κούς συ­νερ­γά­τες στήν ἱ­ε­ρο­συ­νο­δι­κή μου δι­α­κο­νί­α.

Ὁ­μοί­ως, μέ­σα ἀ­πό τόν λό­γο μου κα­τα­θέ­τω ὀ­φει­λε­τι­κῶς τά πνευ­μα­τι­κά ἄν­θη τῆς εὐ­γνω­μο­σύ­νης μου πρός τόν ἀ­ξι­ο­σέ­βα­στο Δι­ευ­θυν­τή τοῦ Γρα­φεί­ου Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς Τά­ξε­ως καί Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς Ἐ­θι­μο­τυ­πί­ας τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, Πα­νο­σι­ο­λο­γι­ώ­τα­το Ἀρ­χι­μαν­δρί­τη κ. Πα­τρί­κι­ο Κα­λε­ώ­δη, τοῦ ὁ­ποί­ου ἡ δι­α­κρι­τι­κή πα­τρι­κή μέ­ρι­μνα, τό εὐ­ερ­γε­τι­κό ἐν­δι­α­φέ­ρον καί οἱ πνευ­μα­το­φό­ρες συμ­βου­λές ἀ­πο­τέ­λε­σαν δι’ ἐμέ κρα­ται­ό ἐ­πι­στη­ριγ­μό κα­θ’ ὅ­λη τήν εἰ­κο­σα­ε­τῆ δι­α­κο­νί­α μου στήν Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δο. Ὡς ἐκ τού­του, εὔ­χο­μαι ὁ Θε­ός νά τόν δι­α­φυ­λάτ­τει ἐν ὑ­γι­εί­ᾳ ἀμ­φι­λα­φεῖ καί ἐκ­φρά­ζω τήν τα­πει­νή μου ἐ­πι­θυ­μί­α, κα­τ’ ἀ­να­λο­γί­αν πρός τήν ρή­ση τοῦ Κυ­ρί­ου, «ἔ­σο­μαι ὑ­μῖν εἰς πα­τέ­ρα, καί ὑ­μεῖς ἔ­σε­σθέ μοι εἰς υἱ­ούς» [9], καί ὁ σε­βα­στός μου Γέ­ρον­τας π. Πα­τρί­κι­ος νά μέ θε­ω­ρεῖ υἱ­ό του πι­στό καί ἀ­φο­σι­ω­μέ­νο.

Ἐ­πι­προ­σθέ­τως, τήν πα­νί­ε­ρη αὐ­τή στιγ­μή ἐ­πι­θυ­μῶ νά μνη­μο­νεύ­σω τοῦ ὀ­νό­μα­τος τοῦ ἐν ἁ­γί­οις ἀ­να­παυ­ο­μέ­νου μα­κα­ρι­στοῦ Μη­τρο­πο­λί­του Με­γά­ρων καί Σα­λα­μῖ­νος κυ­ροῦ Βαρ­θο­λο­μαί­ου, ὁ ὁ­ποῖ­ος, δι­ά τῆς εἰς δι­ά­κο­νον καί, ἐν συ­νε­χεί­ᾳ, εἰς πρε­σβύ­τε­ρον χει­ρο­το­νί­ας πού ἔ­λα­βα ἀ­πό τά τί­μι­α χέ­ρι­α του, μέ κα­τέ­στη­σε ὑ­πη­ρέ­τη τοῦ Μυ­στη­ρί­ου τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ καί πι­στό οἰ­κο­νό­μο τῶν θεί­ων Μυ­στη­ρί­ων τῆς Ἁ­γί­ας Ἐκ­κλη­σί­ας, ἐ­νῶ δι­ά τοῦ ὑ­ψη­λοῦ ἱ­ε­ρα­τι­κοῦ ἤ­θους καί τοῦ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοῦ φρο­νή­μα­τός του συ­νέ­βα­λε ση­μαν­τι­κῶς στήν πνευ­μα­τι­κή καί ἐκ­κλη­σι­α­στι­κή μου συγ­κρό­τη­ση. Μα­κα­ρί­ζω τήν ἁ­γί­α ψυ­χή τοῦ ἀ­ει­μνή­στου Μη­τρο­πο­λί­του κυ­ροῦ Βαρ­θο­λο­μαί­ου, ἡ ὁ­ποί­α εὐ­χο­μαι σή­με­ρα νά συ­να­γάλ­λε­ται καί νά συ­νευ­φραί­νε­ται μα­ζί μας γι­ά τήν προ­σω­πι­κή μου χα­ρά.

Χρέ­ος ἱ­ε­ρό καί ἐ­πι­βε­βλη­μέ­νο, αἰ­σθά­νο­μαι νά μνη­μο­νεύ­σω ἐ­πι­προ­σθέ­τως καί νά ἐκ­φρά­σω τίς ἐκ βά­θους ψυ­χῆς εὐ­χα­ρι­στί­ες μου πρός τόν ἐ­πί­σης εὑ­ρι­σκό­με­νο στήν θρι­αμ­βεύ­ου­σα Ἐκ­κλη­σί­α μα­κα­ρι­στό καί ἅ­γι­ο Γέ­ρον­τά μου κυ­ρό Δα­μα­σκη­νό Κα­τρα­κού­λη, πνευ­μα­τι­κό Πα­τέ­ρα, κτί­το­ρα καί ἐ­πα­νι­δρυ­τή τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Ἁ­γί­ου Ἰ­ω­άν­νου Προ­δρό­μου Μα­κρυ­νοῦ Με­γά­ρων, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἔ­δω­σε κα­νο­νι­κή συμ­μαρ­τυ­ρί­α γι­ά τήν μυ­στα­γω­γί­α μου στά ἐν­δό­τε­ρα τοῦ Θυ­σι­α­στη­ρί­ου καί μέ­σῳ τῶν δι­δαγ­μά­των τῆς γνή­σι­ας ἀ­σκη­τι­κῆς βι­ο­τῆς του, ὡς σάλ­πιγ­γα ἀ­νό­θευ­του χρι­στι­α­νι­κοῦ πνεύ­μα­τος, πί­στε­ως καί ὑ­πα­κο­ῆς στό θεῖ­ο θέ­λη­μα καί ἀ­φο­σι­ώ­σε­ως στά κε­λεύ­σμα­τα τῆς Ἀ­πο­στο­λι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, ἀ­πο­τέ­λε­σε «θε­ο­γνω­σί­ας ἀ­κρι­βε­στά­της ἀ­φορ­μήν καί ἀ­ρε­τῆς ἐπι­μέ­λει­αν»[10] τό­σο γι­ά τήν Ἀ­δελ­φό­τη­τα τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς, ὅ­σο καί γι­ά τά πολ­λά πνευ­μα­τι­κά του τέ­κνα.

Ἐ­πί­σης, ὀ­φει­λε­τι­κῶς ἐ­πι­θυ­μῶ νά μνη­σθῶ με­τ' αἰ­σθη­μά­των υἱ­ι­κῆς ἀ­γά­πης, καί τήν μα­κα­ρι­στή Ἡ­γου­μέ­νη τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Ἁ­γί­ου Ἰ­ω­άν­νου τοῦ Προ­δρό­μου Μα­κρυ­νοῦ, Γε­ρόν­τισ­σα Μα­κρί­να, τῆς ὁ­ποί­ας δέν θά λη­σμο­νή­σω πο­τέ τήν γεν­ναι­ό­δω­ρη ἔκ­φρα­ση τῆς μη­τρι­κῆς της στορ­γῆς πρός τό προ­σω­πό μου, ἀλ­λά καί τήν πο­λυ­τι­μό­τα­τη συμ­βο­λή αὐ­τῆς στήν ἀ­νά­πτυ­ξη τοῦ πνευ­μα­τι­κοῦ ἔρ­γου τῆς ἐ­νο­ρί­ας τῆς Κοι­μή­σε­ως Θε­ο­τό­κου Με­γά­ρων, στήν ὁ­ποί­α ἐν­τά­χθη­κα ἐξ ἁ­πα­λῶν ὀ­νύ­χων καί τήν ὁποί­α δι­η­κό­νη­σα ἐ­πί τρι­ά­κον­τα καί δύ­ο ἔ­τη. Εἴ­θε οἱ θε­ο­πει­θεῖς πρε­σβεῖ­ες τοῦ Γέ­ρον­τος Δα­μα­σκη­νοῦ καί τῆς ἁ­γί­ας Ἡ­γου­μέ­νης ἐ­νώ­πι­ον τοῦ Θρό­νου τοῦ Δε­σπό­του Χρι­στοῦ, νά μέ ἐ­πι­στη­ρί­ζουν στήν νέ­α μου δι­α­κο­νί­α.

Ἄ­φη­σα τε­λευ­ταί­ους τούς κα­τά σάρ­κα συγ­γε­νεῖς μου στούς ὁ­ποί­ους ὀ­φεί­λω χά­ρι­τες, ἰ­δι­αι­τέ­ρως δέ στούς μα­κα­ρι­στούς γο­νεῖς μου, οἱ ὁ­ποῖ­οι μέ ἀ­νέ­θρε­ψαν στήν ζω­ή αὐ­τήν καί στούς ὁποί­ους ὀ­φεί­λω, ἐν πολ­λοῖς, τήν εὐ­λά­βει­α καί τήν ἀ­γά­πη πρός τόν Θε­ό καί τήν Ἐκ­κλη­σί­α. Οἱ εὐ­χές τους θά ἀ­πο­τε­λοῦν γι­ά μέ­να ἐ­φό­δι­ο πο­λύ­τι­μο καί ἐ­νί­σχυ­ση πνευ­μα­τι­κή. Εὐ­χα­ρι­στῶ, ἐ­πί­σης, τίς κα­τά σάρ­κα ἀ­δελ­φές μου Πα­ρα­σκευ­ή καί Γε­ωρ­γί­α καί τίς ἰ­σά­δελ­φες ἐ­ξα­δέλ­φες μου Πα­ρα­σκευ­ή καί Μα­ρί­α, ὡς καί τίς οἰ­κο­γέ­νει­ές τους, δι­ό­τι ἀ­νέ­κα­θεν μέ ἐ­πι­στή­ρι­ζαν μέ πε­ρίσ­σι­α ἀγά­πη καί ὑ­πο­μο­νή στήν κλή­ση καί τήν ἀ­πο­στο­λή μου.

Εὐ­χα­ρι­στί­ες προ­σέ­τι ἀ­πευ­θύ­νω πρός ὅ­λους ὅ­σοι μέ τί­μη­σαν δι­ά τῆς συμ­με­το­χῆς στό Μυ­στή­ρι­ο τῆς Χει­ρο­το­νί­ας μου,  τούς ἐκ­προ­σώ­πους τοῦ Ἑλ­λη­νι­κοῦ Κοι­νο­βου­λί­ου, τούς ἀ­ξι­ο­τί­μους πο­λι­τι­κούς Ἄρ­χον­τες, τούς ἐλ­λο­γι­μω­τά­τους κυ­ρί­ους Κα­θη­γη­τές, τούς ἀ­ξί­ους συ­νερ­γά­τες εὐ­λα­βε­στά­τους συμ­πρε­σβυ­τέ­ρους καί ἀ­γα­πη­τούς λα­ϊ­κούς ἐκ τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος καί ἐκ τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Με­γά­ρων καί Σα­λα­μῖ­νος, καί σύμ­παν­τα τόν συμ­με­τέ­χον­τα φι­λό­χρι­στο λα­ό τοῦ Θε­οῦ.

Θε­ω­ρών­τας τόν ἑ­αυ­τό μου ἰ­δι­αι­τέ­ρως ἠ­λε­η­μέ­νον ὑ­πό Θε­οῦ, δι­ά τῆς ἀ­να­δεί­ξε­ώς μου σέ πνευ­μα­τι­κό πα­τέ­ρα καί ποι­με­νάρ­χη ἑ­νός τό­σο ἐ­να­ρέ­του, ὑ­ψη­λό­φρο­νος καί γεν­ναι­ο­ψύ­χου λα­οῦ, ἐ­πι­θυ­μῶ νά ἀ­πευ­θυν­θῶ τού­τη τήν στιγ­μή καί πρός τόν ἱ­ε­ρό κλῆ­ρο, τούς αἱ­ρε­τούς ἄρ­χον­τες, τούς συ­νερ­γά­τες τῶν Γρα­φεί­ων καί τῶν Ἱ­δρυ­μά­των καί τόν εὐ­σε­βῆ λα­ό τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Πα­ρα­μυ­θί­ας, τούς ὁ­ποί­ους κα­λοῦ­μαι ἀ­πό σή­με­ρα νά φρον­τί­ζω καί νά δι­α­κο­νῶ μέ ζῆ­λο καί προ­σευ­χή.

Ἀ­πευ­θύ­νω θερ­μό χαι­ρε­τι­σμό πρός τόν θε­ό­λε­κτο λα­ό τῶν πε­ρι­ο­χῶν τῆς Πα­ρα­μυ­θί­ας, τῶν Φι­λι­α­τῶν, τοῦ Γη­ρο­με­ρί­ου καί τῆς Πάρ­γας, δι­α­βε­βαι­ώ­νον­τάς τους ὅ­τι, τοῦ Θε­οῦ συ­νερ­γοῦν­τος μοι, θά ἀ­γω­νι­σθῶ μέ «και­ο­μέ­νη καρ­δί­α»[11] καί θά ἀ­να­λώ­σω δι’ αὐ­τούς κά­θε ἰ­κμά­δα μου, σω­μα­τι­κή καί πνευ­μα­τι­κή, στοι­χών­τας στόν λό­γο τοῦ Ἀ­πο­στό­λου τῶν Ἐ­θνῶν Παύ­λου: «Σπού­δα­σον σε­αυ­τόν δό­κι­μον πα­ρα­στῆ­σαι τῷ Θε­ῷ, ἐρ­γά­την ἀ­νε­παί­σχυν­τον, ὀρ­θο­το­μοῦν­τα τόν λό­γον τῆς ἀ­λη­θεί­ας»[12].

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, γνω­ρί­ζω τό με­γά­λο, δυ­σα­να­πλή­ρω­το κε­νό πού ἀ­φή­νει ἡ ἑ­κου­σί­α πα­ραί­τη­ση τοῦ Πο­λυ­σε­βά­στου Γέ­ρον­τος Μη­τρο­πο­λί­του κ. Τί­του. Θέ­λω ὅ­μως νά γνω­ρί­ζε­τε ὅ­τι τί­πο­τε ἀ­πό ὅ­σα ἀ­γω­νί­στη­κε νά πραγ­μα­τώ­σει δέν θά στα­μα­τή­σει. Ὅ­λα θά συ­νε­χι­στοῦν μέ νέ­α πνο­ή. Μά πά­νω ἀ­π’ ὅ­λα θά ὑπάρ­ξει δι­ά­θε­ση γι­ά κοι­νω­νί­α, τό­σο μέ τούς πα­τέ­ρες καί ἀ­δελ­φούς κλη­ρι­κούς πού φι­λό­τι­μα καί με­τά φό­βου Θε­οῦ δι­α­κο­νοῦν στίς ἐ­νο­ρί­ες, ὅ­σο καί μέ τούς μο­να­χούς καί τίς μο­να­χές τῶν Ἱ­ε­ρῶν Μο­νῶν μας, ἀλ­λά καί μέ τόν εὐ­λα­βῆ λα­ό μας. Ὅ­λοι θά βρεῖ­τε Ἐ­πί­σκο­πο πού θά ἔλ­θει ὡς δι­ά­κο­νος καί πα­τέ­ρας «τύ­πος γι­νό­με­νος τῶν πι­στῶν ἐν ἔρ­γῳ, ἐν λό­γῳ, ἐν ἀ­να­στρο­φῇ»[13].

Ὁ Ἀρ­χι­ε­ρεύς, ὡς ἔμ­ψυ­χη εἰ­κό­να τοῦ Θε­οῦ, εἶ­ναι ἡ πη­γή παν­τός ἀ­γα­θοῦ καί πά­σης εὐ­λο­γί­ας, κα­θώς «τά πάν­τα δι­’ αὐ­τοῦ τά τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τε­λεῖ­ται». Ὡ­στό­σο, «ὅς ἐ­άν θέ­λῃ ὑ­μῶν γε­νέ­σθαι πρῶ­τος, ἔ­σται πάν­των δοῦ­λος»[14]. Ὁ Ἐ­πί­σκο­πος εἶ­ναι ταυ­το­χρό­νως καί δοῦ­λος, δι­ά­κο­νος καί ὑ­πη­ρέ­της Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, ὄρ­γα­νο τῆς θεί­ας χά­ρι­τος, ποι­μήν, κη­δε­μών καί προ­στά­της τῶν ἀρ­νί­ων τοῦ Χρι­στοῦ, «ἀ­νά­δο­χος τῶν ὑ­π’ αὐ­τοῦ ποι­μαι­νο­μέ­νων ψυ­χῶν» φύ­λα­κας, ὁ­δη­γός, «σι­το­δό­της πνευ­μα­τι­κός», δι­δά­σκα­λος, ἰ­α­τρός, ἐρ­γά­της τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας καί «κα­λός οἰ­κο­νό­μος τῆς ποι­κί­λης χά­ρι­τος τοῦ Θε­οῦ»[15].

Ὁ Ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος γρά­φει στόν Τι­μό­θε­ο καί ζη­τᾶ «ὁ ἐπί­σκο­πος νά εἶ­ναι προ­σε­κτι­κός, συ­νε­τός, εὐ­πρε­πής, φι­λό­ξε­νος, κα­λός δά­σκα­λος. Νά μήν εἶ­ναι, βί­αι­ος, αἰ­σχρο­κερ­δής, ἀλ­λά νά εἶ­ναι ἐ­πι­ει­κής, εἰ­ρη­νι­κός καί ἀ­φι­λο­χρή­μα­τος, νά ἔ­χει κα­λή φή­μη κι ἔ­ξω ἀ­πό τήν Ἐκ­κλη­σί­α»[16]. Τό­τε στόν Τι­μό­θε­ο καί σή­με­ρα στόν ἐ­λά­χι­στον ἐ­μέ πα­ραγ­γέλ­λει «τήν πα­ρα­κα­τα­θή­κην φύ­λα­ξον»[17], δι­α­φύ­λα­ξε αὐ­τό πού σοῦ ἐμ­πι­στεύ­τη­κε ὁ Χρι­στός καί ἡ Ἐκ­κλη­σί­α. Στόν Τί­το πα­ραγ­γέλ­λει ὅ­τι «ὁ ἐ­πί­σκο­πος, ὡς δι­α­χει­ρι­στής τοῦ Θε­οῦ, πρέ­πει νά εἶ­ναι ἀ­δι­ά­βλη­τος· νά μήν εἶ­ναι ὑ­πε­ρο­πτι­κός, εὐ­έ­ξα­πτος, φι­λό­νι­κος»[18]. 

Ἔ­χον­τας τήν σκέ­ψη ὅ­τι ὡς Ἐ­πί­σκο­πος εἶ­μαι εἰς τύ­πον καί τό­πον Χρι­στοῦ, ἐ­κλι­πα­ρῶ τόν Κύ­ρι­ον Ἐ­κεῖ­νος νά εἶ­ναι ἀν­τί ἐμοῦ. Νά ἐ­νερ­γεῖ δι­’­ ἐ­μοῦ. Νά μή ζῶ ἐ­γώ, ἀλ­λά, κα­τά τήν παύ­λει­α ρή­ση, νά ζεῖ ὁ Χρι­στός «ἐν ἐ­μοί»[19].

Κάμ­πτον­τας τόν αὐ­χέ­να τῆς ψυ­χῆς καί τοῦ σώ­μα­τος ὑ­πο­τάσ­σο­μαι στό πα­νά­γι­ο θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ καί εἰ­σέρ­χο­μαι στήν μαρ­τυ­ρι­κή καί πο­λυ­ώ­δυ­νη Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κή μου πο­ρεί­α.

Καί τώ­ρα, Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε Πά­τερ καί Δέ­σπο­τα, πα­ρα­τί­θε­μαι ἐ­μαυ­τόν καί ἅ­παν­τα τά κατ᾽ ἐ­μέ τῷ Θε­ῷ καί τῷ λό­γῳ τῆς χά­ρι­τος Αὐ­τοῦ. «Ἑ­τοί­μη ἡ καρ­δί­α μου πρός σέ, ὁ Θε­ός, ἑ­τοί­μη ἡ καρ­δί­α μου»[20].

Εὐ­χη­θεῖ­τε θερ­μῶς ἡ Χά­ρις τοῦ Πα­να­γί­ου Πνεύ­μα­τος νά μέ πε­ρι­φρου­ρεῖ καί νά μέ ἐν­δυ­να­μώ­νει στήν προ­κει­μέ­νη δι­α­κο­νί­α μου. Εὐ­χη­θεῖ­τε, ὥ­στε δι­ά πρε­σβει­ῶν τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου, τοῦ ἐν Ἁ­γί­οις Πα­τρός ἡ­μῶν Δο­νά­του Ἐ­πι­σκό­που Εὐ­ροί­ας, Προ­στά­του καί Ἐ­φό­ρου τῆς Θε­ο­σώ­στου Ἐ­παρ­χί­ας μας, τοῦ Ἁ­γί­ου Ἐν­δό­ξου Νε­ο­μάρ­τυ­ρος Ἀ­να­στα­σί­ου τοῦ ἐκ Πα­ρα­μυ­θί­ας καί τοῦ Ὁ­σί­ου Σε­ρα­πί­ω­νος, νά ἀ­ξι­ω­θῶ, ἐν τα­πει­νώ­σει, τῆς χά­ρι­τος τῆς Ἀρ­χι­ε­ρω­σύ­νης, καί νά ἀ­να­δει­χθῶ, χά­ρι­τι καί οἰ­κτιρ­μοῖς καί φι­λαν­θρω­πί­ᾳ τοῦ Τρι­α­δι­κοῦ ἡ­μῶν Θε­οῦ, ἄν­θρω­πος και­νός καί Ἀρ­χι­ε­ρεύς «ἄρ­τι­ος πρός πᾶν ἔρ­γον ἀ­γα­θόν ἐ­ξηρ­τι­σμέ­νος»[21], ἀγω­νι­ζό­με­νος ἐ­πί τῶν νο­ε­ρῶν τῆς Μη­τρός Ἐκ­κλη­σί­ας ἐ­πάλ­ξε­ων κα­τά ἀ­ο­ρά­των ἐ­χθρῶν, ὥ­στε νά ἀ­πο­δει­χθῶ ἄ­ξι­ος τῆς κλή­σε­ως, τῆς ὁ­ποί­ας ἐ­κλή­θην.

Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε, Ἅ­γι­οι Ἀρ­χι­ε­ρεῖς, τί­μι­ο Πρε­σβυ­τέ­ρι­ο, εὐ­λα­βέ­στα­τοι Δι­ά­κο­νοι, ὁ­σι­ώ­τα­τοι Μο­να­χοί καί Μο­να­χές, ἐ­κλε­κτέ λα­έ τοῦ Θε­οῦ, ἐν­τεί­να­τε πα­ρα­κα­λῶ τίς δε­ή­σεις καί τίς ἱ­κε­σί­ες σας «ἵ­να ἐ­πι­σκη­νώ­σῃ ἐπ᾿ ἐ­μέ ἡ δύ­να­μις τοῦ Χρι­στοῦ»[22]. Συ­νε­νώ­σα­τε τίς προ­σευ­χές σας στόν Τρι­α­δι­κό Θε­ό γι­ά ἐ­μέ­να τόν ἀ­νά­ξι­ο δοῦ­λο Του. «Λι­τα­νεύ­σα­τε τόν Χρι­στόν ὑ­πέρ ἐ­μοῦ, ἵ­να τῷ Θε­ῷ θυ­σί­α εὑ­ρε­θῶ»[23]. Ἀ­μήν!

H ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ, ΦΙΛΙΑΤΩΝ, ΓΗΡΟΜΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΓΑΣ κ. ΣΕΡΑΠΙΩΝΟΣ

Η Ι­ερά Μη­τρό­πολη Πα­ρα­μυ­θίας ε­νη­με­ρώ­νει το χρι­στε­πώ­νυμο πλή­ρωμα ότι τε­λέ­σθηκε σή­μερα, Σάβ­βατο 21 Ο­κτω­βρίου 2023, στον Κα­θε­δρικό Μη­τρο­πο­λι­τικό Ι­ερό Ναό Ευ­αγ­γε­λι­σμού της Θε­ο­τό­κου Α­θη­νών, η εις Ε­πί­σκοπον χει­ρο­το­νία του νε­ο­ε­κλε­γέν­τος Μη­τρο­πο­λί­του Πα­ρα­μυ­θίας, Φι­λι­α­τών, Γη­ρο­με­ρίου και Πάρ­γας    κ. Σε­ρα­πί­ω­νος, προ­ε­ξάρ­χον­τος του Μα­κα­ρι­ω­τά­του Αρ­χι­ε­πι­σκό­που Α­θη­νών και πά­σης Ελ­λά­δος κ.κ. Ι­ε­ρω­νύ­μου.

          Με τον Μα­κα­ρι­ώ­τατο Αρ­χι­ε­πί­σκοπο συλ­λει­τούρ­γη­σαν οι Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι Μη­τρο­πο­λί­τες Ζι­χνών και Νευ­ρο­κο­πίου κ. Ι­ε­ρό­θεος, Κο­ρίν­θου κ. Δι­ο­νύ­σιος, Μεσ­ση­νίας κ. Χρυ­σό­στο­μος, Κη­φι­σίας, Αμα­ρου­σίου, Ω­ρω­πού και Μα­ρα­θώ­νος κ. Κύ­ριλ­λος, Νέας Ἰ­ω­νίας, Φι­λα­δελ­φείας, Ἡρακλείου καί Χαλκηδόνος κ. Γαβριήλ, Θεσ­σα­λι­ώ­τι­δος και Φα­να­ρι­ο­φερ­σά­λων κ. Τι­μό­θεος, Με­γά­ρων και Σα­λα­μί­νος κ. Κων­σταν­τί­νος, καί Θή­ρας, Α­μορ­γού και Νή­σων κ. Αμ­φι­λό­χιος.

          Ε­πί­σης συμ­με­τεί­χαν οι Πα­νο­σι­ο­λο­γι­ώ­τα­τοι Αρ­χι­μαν­δρί­τες κ. Ι­ω­άν­νης Κα­ρα­μού­ζης, Αρ­χι­γραμ­μα­τεύς της Ι­ε­ράς Συ­νό­δου της Εκ­κλη­σίας της Ελ­λά­δος, κ. Βαρ­νά­βας Θε­ο­χά­ρης, Πρω­το­σύγ­κελ­λος της Ι­ε­ράς Αρ­χι­ε­πι­σκο­πής Α­θη­νών, κ. Προ­κό­πιος Γε­ωρ­γίου, Πρω­το­σύγ­κελ­λος της Ι­ε­ράς Μη­τρο­πό­λεως Με­γά­ρων και Σα­λα­μί­νος,   κ. Δα­μα­σκη­νός Πε­τρά­κος, Α´ Γραμ­μα­τεύς της Ι­ε­ράς Συ­νό­δου και κ. Με­θό­διος Ντε­λής, Η­γού­με­νος της Ι­ε­ράς Μο­νής Κοι­μή­σεως της Θε­ο­τό­κου Γη­ρο­με­ρίου, ως και ο Αι­δε­σι­μο­λο­γι­ώ­τα­τος Πρω­το­πρε­σβύ­τε­ρος κ. Βε­λισ­σά­ριος Σάν­τας, Γε­νι­κός Αρ­χι­ε­ρα­τι­κός Ε­πί­τρο­πος της Ι­ε­ράς Μη­τρο­πό­λεώς μας.

          Πλή­θος κό­σμου τί­μησε με την πα­ρου­σία του τόν νέο Μη­τρο­πο­λίτη μας. Κλη­ρι­κοί και Λα­ϊ­κοί συ­νερ­γά­τες του από την Ι­ερά Σύ­νοδο και την Ι­ερά Αρ­χι­ε­πι­σκοπή, από την ι­δι­αί­τερη πα­τρίδα του τά Μέ­γαρα, και από την Μη­τρο­πο­λι­τική μας Πε­ρι­φέ­ρεια. Με­ταξύ άλ­λων πα­ρα­βρέ­θη­καν οι Α­ξι­ό­τι­μοι κ.κ. Γεώργιος Κώτσηρας, Υφυπουργός Εξωτερικών, Αθανάσιος Μπούρας, Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Βα­σί­λειος Γι­ό­γι­α­κας, Βου­λευ­τής Θε­σπρω­τίας, Αλέξανδρος Καχριμάνης Περιφερειάρχης Ηπειρου, Ι­ω­άν­νης Κα­ρα­γι­άν­νης Δή­μαρ­χος Σου­λίου, Σταυ­ρούλα Μπρα­ΐμη-Μπότση Πρόερδος Περιφερειακού Συμβουλίου,Α­θα­νά­σιος Ντά­νης νε­ο­ε­κλε­γείς Δή­μαρ­χος Σου­λίου,Νι­κό­λαος Ζα­χα­ριάς Δή­μαρ­χος Πάρ­γας, Βα­σί­λειος Γκί­ζας Αν­τι­δή­μαρ­χος Πάρ­γας,Πρω­το­πρε­σβύ­τε­ρος π. Βα­σί­λειος Παπ­πάς, Αρ­χι­ε­ρα­τι­κός Ε­πί­τρο­πος Πα­ρα­μυ­θιάς, Πρω­το­πρε­σβύ­τε­ρος π. Ε­λευ­θέ­ριος Κων­σταν­τής Αρ­χι­ε­ρα­τι­κός Ε­πί­τρο­πος Η­γου­με­νίτ­σας και πολ­λοί άλ­λοι.

  Στον χει­ρο­το­νη­τή­ριο λόγο του (ο ο­ποίος προ­σε­χώς θα αναρτηθεί αυ­τού­σιος) ο Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος Ποιμενάρχης μας, αρχικά ανέφερε: «Δό­ξαν, ευ­χα­ρι­στίαν και προ­σκύ­νη­σιν α­να­πέμπω εις τον Τρι­σά­γιον Θεόν, τον Πα­τέρα, τον Υιόν και το Ά­γιον Πνεύμα, δι­ότι την ι­ερή αυτή στι­γμή ί­στα­μαι ε­νώ­πιον τού ι­ε­ρού Θυ­σι­α­στη­ρίου, προ­σμέ­νον­τας να λάβω την α­πο­στο­λική χάρη της Αρ­χι­ε­ρω­σύ­νης και να κα­τα­στώ Ε­πί­σκο­πος και Ποι­μέ­νας, προ­ε­στώς της Ευ­χα­ρι­στίας, αλλά και δι­ά­κο­νος και πο­δη­γέ­της του Λαού του Θεού, κα­θι­στά­με­νος ταυ­το­χρό­νως κοι­νω­νός του Μυ­στη­ρίου της Εκ­κλη­σίας και της Α­πο­στο­λι­κό­τη­τος».

          Συ­νέ­χισε λέ­γον­τας:

          «Την ε­κλογή και α­νάρ­ρησή μου στον ι­στο­ρικό Θρόνο της Ι­ε­ράς ταύ­της Μη­τρο­πό­λεως ε­κλαμ­βάνω ως κί­νη­τρο προς τα­πεί­νωση και ως α­φε­τη­ρία προ­σφο­ράς ο­λο­κλη­ρω­τι­κής υ­πέρ του ποι­μνίου μου και δι­α­κο­νίας Θεού και αν­θρώ­πων, ε­ξα­κο­λου­θών­τας την τε­τι­μη­μένη Αρ­χι­ε­ρα­τεία των προ­κα­τό­χων μου Αρ­χι­ε­ρέων, “ίν’ ε­ξα­στρά­πτη φω­τι­σμόν τη Εκ­κλη­σία και πρά­ξεων α­πηλ­λα­γμέ­νων σκό­τους, ό­πως ο­ρών­τες οι λαοί τας α­κτί­νας της ζω­τι­κής λαμ­πη­δό­νος προς Ε­κεί­νον ευ­θύ­νων­ται και τον Πα­τέρα των φώ­των δο­ξά­ζωσι».

          Ακολούθως ε­ξέ­φρασε θερ­μές ευ­χα­ρι­στίες:

          «Κα­τό­πιν τού­του, μετά τον αίνο, την ευ­χα­ρι­στία και την ι­κε­σία προς τον Κύ­ριον, υ­πο­βάλλω ευ­λα­βώς τις ευ­γνώ­μο­νες υι­ϊ­κές μου ευ­χα­ρι­στίες προς Υ­μάς, Μα­κα­ρι­ώ­τατε Προ­κα­θή­μενε της Α­γι­ω­τά­της Εκ­κλη­σίας της Ελ­λά­δος, ως και προς ά­παντα τα Σε­πτά Μέλη της Α­γίας και Ι­ε­ράς Συ­νό­δου της Ι­ε­ραρ­χίας της Εκ­κλη­σίας της Ελ­λά­δος, οι ο­ποίοι α­νε­δεί­ξατε την ε­λα­χι­στό­τητά μου Μη­τρο­πο­λίτη της Α­γι­ω­τά­της Μη­τρο­πό­λεως Πα­ρα­μυ­θίας, Φι­λι­α­τών, Γη­ρο­με­ρίου και Πάρ­γας».

          Α­πευ­θυ­νό­με­νος προς το πλή­ρωμα της Ι­ε­ράς Μη­τρο­πό­λεώς μας τόνισε:

«Θε­ω­ρών­τας τον ε­αυτό μου ι­δι­αι­τέ­ρως η­λε­η­μέ­νον υπό Θεού, διά της α­να­δεί­ξεώς μου σε πνευ­μα­τικό πα­τέρα και ποι­με­νάρχη ε­νός τόσο ε­να­ρέ­του, υ­ψη­λό­φρο­νος και γεν­ναι­ο­ψύ­χου λαού, ε­πι­θυμώ να α­πευ­θυνθώ τούτη την στι­γμή και προς τον ι­ερό κλήρο, τους αι­ρε­τούς άρ­χον­τες, τους συ­νερ­γά­τες των Γρα­φείων και των Ι­δρυ­μά­των και τον ευ­σεβή λαό της Ι­ε­ράς Μη­τρο­πό­λεως Πα­ρα­μυ­θίας, τους ο­ποί­ους κα­λού­μαι από σή­μερα να φρον­τίζω και να δι­α­κονώ με ζήλο και προ­σευχή.

          Α­πευ­θύνω θερμό χαι­ρε­τι­σμό προς τον θε­ό­λε­κτο λαό των πε­ρι­ο­χών της Πα­ρα­μυ­θίας, των Φι­λι­α­τών, του Γη­ρο­με­ρίου και της Πάρ­γας, δι­α­βε­βαι­ώ­νον­τάς τους ότι, του Θεού συ­νερ­γούν­τος μοι, θα α­γω­νι­σθώ με «και­ο­μένη καρ­δία» και θα α­να­λώσω δι’ αυ­τούς κάθε ι­κμάδα μου, σω­μα­τική και πνευ­μα­τική, στοι­χών­τας στον λόγο του Α­πο­στό­λου των Ε­θνών Παύ­λου: “Σπού­δα­σον σε­αυ­τόν δό­κι­μον πα­ρα­στή­σαι τω Θεώ, ερ­γά­την α­νε­παί­σχυν­τον, ορ­θο­το­μούντα τον λό­γον της α­λη­θείας”.

          Α­γα­πη­τοί μου α­δελ­φοί, γνω­ρίζω το με­γάλο, δυ­σα­να­πλή­ρωτο κενό που α­φή­νει η ε­κου­σία πα­ραί­τηση του Πο­λυ­σε­βά­στου Γέ­ρον­τος Μη­τρο­πο­λί­του κ. Τί­του. Θέλω ό­μως να γνω­ρί­ζετε ότι τί­ποτε από όσα α­γω­νί­στηκε να πρα­γμα­τώ­σει δεν θα στα­μα­τή­σει. Όλα θα συ­νε­χι­στούν με νέα πνοή. Μα πάνω απ’ όλα θα υ­πάρ­ξει δι­ά­θεση για κοι­νω­νία, τόσο με τους πα­τέ­ρες και α­δελ­φούς κλη­ρι­κούς που φι­λό­τιμα και μετά φό­βου Θεού δι­α­κο­νούν στις ε­νο­ρίες, όσο και με τους μο­να­χούς και τις μο­να­χές των Ι­ε­ρών Μο­νών μας, αλλά και με τον ευ­λαβή λαό μας. Ό­λοι θα βρείτε Ε­πί­σκοπο που θα έλ­θει ως δι­ά­κο­νος και πα­τέ­ρας “τύ­πος γι­νό­με­νος των πι­στών εν έργω, εν λόγω, εν α­να­στροφή”».

          Στη συνέχεια αντιφώνησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, συγχαίροντας τον νέο Μητροπολίτη για την εκλογή του στον θρόνο της ακριτικής και ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως Παραμυθίας, ευχόμενος να σταθεί άξιος διάδοχος αξίων προκατόχων.

          Μετά τό Δι’ ευ­χών, ο Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος Ποι­με­νάρ­χης μας μοί­ρασε το Αν­τί­δωρο και δό­θη­καν α­να­μνη­στικά και γλυκά.

          Στη 1 μ.μ., επ’ ευ­και­ρία της εις Ε­πί­σκο­πον Χει­ρο­το­νίας του,  ο Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Πα­ρα­μυ­θίας κ. Σε­ρα­πίων πα­ρέ­θεσε Γεύμα, στο Ξε­νο­δο­χεῖο “Electra Palace”.

Άξιος!

ΝΕΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ, ΦΙΛΙΑΤΩΝ, ΓΗΡΟΜΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΓΑΣ Ο ΑΡΧ/ΤΗΣ ΣΕΡΑΠΙΩΝ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ.

Η Ιερά Μητρόπολις ανακοινώνει ότι σήμερα Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2023 πραγματοποιήθηκε η εκλογή εις την Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος δια την ανάδειξιν Μητροπολίτου της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως. Για την κατάρτιση του τριπροσώπου έλαβαν 1) Αρχιμ. Σεραπίων Μιχαλάκης 57 ψήφους, 2) Μητροπολίτης Βρεσθένης Θεόκλητος 41 ψήφους και 3) Αρχιμ. Σπυρίδων Κατραμάδος 6 ψήφους, ευρέθησαν 1 λευκή ψήφος και 1 άκυρη ψήφος. Επί της δευτέρας ψηφοφορίας ανεδείχθη Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Σεραπίων Μιχαλάκης με 59 ψήφους, ενώ ο Μητροπολίτης Βρεσθένης Θεόκλητος έλαβε 17 ψήφους και ο Αρχιμ. Σπυρίδων Κατραμάδος 1 ψήφο. Επίσης ευρέθησαν 2 λευκές ψήφοι. Το μικρό και μεγάλο μήνυμα του νεοεκλεγέντος Mητροπολίτου θα δοθούν την Τρίτη 10/10/2023 το πρωί πριν από την έναρξη των εργασιών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας και η χειροτονία του θα γίνει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις 21 Οκτωβρίου 2023.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΤΟΥ ΕΨΗΦΙΣΜΕΝΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ, ΦΙΛΙΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΗΡΟΜΕΡΙΟΥ

κ. ΣΕΡΑΠΙΩΝΟΣ

Ὁ ἐψηφισμένος Μητροπολίτης Παραμυθίας, ΦιλιατῶνκαίΓηρομερίου κ. Σεραπίων (κατά κόσμονἸωάννης) Μιχαλάκης γεννήθηκε τό 1967 στά Μέγαρα. Σπούδασε στήν Ἀνωτέρα Ἐκκλησιαστική Σχολή τῶν Ἀθηνῶν καί στό Τμῆμα Θεολογίας τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Τό 1991 χειροτονήθηκε Διάκονος καί τό 1994 Πρεσβύτερος, ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Μεγάρων καί Σαλαμῖνος κυροῦ Βαρθολομαίου, λαβών τό ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου. Ἔκτοτε καί μέχρι τῆς εἰς Ἐπίσκοπον ἐκλογῆς του ὑπηρέτησε στήν Ἱερά Μητρόπολη Μεγάρων καί Σαλαμῖνος ὡς Ἐφημέριος καί Προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Μεγάρων.

Ἀπό τον Ὀκτώβριοτοῦ 2003  ὑπηρέτησε στην Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὡς Γραμματεύς τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τέχνης και Μουσικῆς, ὡς Γραμματεύς παρά τῷ Ἀρχιγραμματεῖ και ἐν συνεχείᾳ ὡς Β΄ και ὡς Α΄ Γραμματεύς-Πρακτικογράφος.

Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατῶν και Γηρομερίου ἐξελέγητήν 9η Ὀκτωβρίου 2023.

Α Ξ Ι Ο Σ !

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ